“Theater Na de Dam is precies wat het is: Theater Na de Dam”, zegt mede-oprichter Jaïr Stranders. Het festival wil de Dodenherdenking op 4 mei diepgang geven, door die avond door het hele land theatervoorstellingen te organiseren. Het is een prachtige, bijzondere manier om het heden en verleden samen te brengen op een beladen dag. Theater na de Dam;“ Herdenken is ons inziens wezenlijk voor de gemeenschap want herdenken gaat over je samen verplaatsen in het leed van anderen en van vorige generaties, over samenleven en over identiteit; je bent immers je herinneringen, dat geldt voor zowel een individu, als voor mensen/burgers en als groep.”

De bedenkers vonden de Dodenherdenking te vaag en te algemeen. Stranders: Het had inhoudelijke historische verdieping nodig, en die konden wij als theatermakers geven.” Voor de manifestatie worden ook speciale voorstellingen gemaakt, die onder andere in Carré te zien zijn.

Theater Na de Dam bestaat inmiddels 6 jaar en de laatste editie waren er meer dan zestig voorstellingen. Van Groningen, Schagen, Dordrecht en Almere tot in de Amsterdamse wijken. De bijzondere eenmalige jubileumvoorstelling uitgevoerd door Wende Snijders met Typhoon en Joost Prinsen (in regie van Titus Tiel Groenstege) was het hoogtepunt van het afgelopen jaar.

Daarnaast organiseert Theater Na de Dam ook jongerenprojecten, waar jongeren eerst in gesprek gaan met ouderen die de Tweede Wereldoorlog nog hebben meegemaakt, om er vervolgens theatervoorstellingen en speciale theaterroutes van te maken. Theatrale scènes worden gespeeld in de buurt, waardoor de verhalen uit de oorlog voort blijven bestaan. Het initiatief theater na de Dam geeft zo als nieuwe traditie niet alleen een nieuwe hedendaagse invulling aan een onuitwisbaar historisch gegeven en daarmee aan de avond van de Dodenherdenking, het verbindt ook verschillende groepen Nederlanders-jong en oud- en brengt deze in gesprek over onze gedeelde heden en gezamenlijke toekomst.

Stranders is blij met de steun van Stichting Democratie en Media: “Het laat zien dat we meer zijn dat een kunstproject. Dat is voor ons erg belangrijk. We maken theater, maar willen ook een plek in het publieke debat. Dat kan door zulke steun.” Hij vervolgt: “En we hebben natuurlijk allebei een link naar de Tweede Wereldoorlog.”